در ایتالیا تقریباً همه دانشگاهها شهریه و عوارض خود را در چند قسط سالانه میگیرند و مبلغ آن برای دانشجویان غیراروپایی معمولاً بین ۵۰۰ تا ۴۰۰۰ یورو در سال، بسته به دانشگاه و وضعیت درآمد خانواده، متغیر است.
بخش زیادی از دانشگاههای دولتی مثل تورین، پیزا و کا فوسکاری ونیز پرداختها را فقط از طریق سیستم ملی PagoPA، بولتن بانکی MAV یا حواله مستقیم به IBAN دانشگاه انجام میدهند و دیگر پرداخت نقدی در باجه دانشگاه را قبول نمیکنند.دانشجو وقتی در پورتال دانشگاه وارد میشود، برای هر قسط یک «avis» یا فاکتور میبیند که روی آن روش پرداخت (PagoPA، MAV یا bank transfer)، مبلغ دقیق، مهلت پرداخت و کد شناسۀ پرداخت (codice avviso / IUV) نوشته شده است.
اگر حساب بانکی ایتالیایی یا کارت ویزا/مستر بینالمللی داشته باشد، میتواند مستقیم از طریق درگاه PagoPA، کارت یا حساب بانکیاش را انتخاب کرده و هزینه را آنلاین بپردازد؛ در این حالت رسید رسمی PagoPA در همان پورتال ذخیره میشود و وضعیت قسط بهصورت خودکار «پرداخت شده» میشود.
برای دانشجویانی که هنوز در ایران هستند یا دسترسی به کارت بینالمللی و حساب اروپایی ندارند، پرداخت شهریه به مشکل تبدیل میشود، چون دانشگاهها معمولاً فقط حواله یورویی به IBAN رسمی خود یا پرداخت از کانال PagoPA را قبول دارند و صراحتاً نوشتهاند که پولی که از طریق سیستمهای غیررسمی یا بدون ذکر کد شناسۀ پرداخت ارسال شود، ممکن است شناسایی نشود.
علاوه بر این، اگر مبلغ خالصی که به حساب دانشگاه میرسد کمتر از مقدار فاکتور باشد، قسط تسویهشده محسوب نمیشود و دانشجو باید برای چند یوروی باقیمانده دوباره حواله انجام دهد که هم زمان میگیرد و هم کارمزد اضافه دارد.در چنین شرایطی دانشجویان ایرانی میتوانند از سرویسپرداخت شهریه امیرپرداخت برای تسویه شهریه دانشگاههای ایتالیا استفاده کنند؛ کافی است تصویر فاکتور PagoPA یا صفحه پورتال که در آن مبلغ، IBAN دانشگاه، IUV یا codice avviso و مهلت پرداخت مشخص است، از طریق واتساپ یا تلگرام امیرپرداخت ارسال شود تا معادل ریالی همراه با کارمزد بانکی شفاف محاسبه و پس از واریز، پرداخت یورویی از طریق کارت بینالمللی یا حواله به IBAN انجام شود. پس از تکمیل پرداخت، رسید رسمی PagoPA یا رسید حواله بانکی برای دانشجو ارسال میشود تا در صورت نیاز آن را در پورتال دانشگاه آپلود کند و از بسته نشدن حساب کاربری یا ثبتنام ترم بعد مطمئن شود.
